به همین راحتی به پایان دهه ۲۰۱۰ میلادی رسیدهایم و حالا که در چندین مطلب مروری بر روند پیشرفت موبایلها در دهه اخیر و ۱۹ تکنولوژی محبوب که در دهه اخیر به تاریخ پیوستند داشتیم، بیایید چند پیشبینی هم راجع به دهه آتی کنیم. راجع به اینکه شبکه های اجتماعی و دموکراسی در سال ۲۰۲۰ و فراتر از آن چگونه خواهند بود.
پلتفرمهای اجتماعی همچنان با اخبار کذب و پیامدهایشان سر و کله میزنند. احتمالا مسئلهای کاملا واضح باشد، اما نقطهنظری جالب در اینباره وجود دارد. اخیراً این بحث مطرح شده که تصمیم فیسبوک در قبال عدم بررسی صحت تبلیغات سیاسی به کمپینهای اطلاعات کذب گستردهتر منجر خواهد شد و بار دیگر باید با پیامدهایشان سر و کله زد.
در این صورت، هر بار که یک سیاستمدار مهم در کمپین خود دروغ بگوید، فیسبوک گوشت جلوی توپ خواهد بود مگر اینکه تصمیمش را تغییر دهد. جو آلبانسی، یکی از کارمندان پیشین فیسبوک البته پیشبینی کرده که این غول اینترنتی در نهایت چنین کاری خواهد کرد.
معیارهای فعلی محو میشوند. اینستاگرام اخیراً شمارش تعداد لایکها را کنار گذاشت. به این خاطر که مردم -و عمدتاً جوانان- به انتشار پستهای بیشتر ترغیب میشدند. اگر مشخص شود که این اتفاق حقیقت داشته، باید منتظر محو شدن معیارهای بیشتری در دهه ۲۰۲۰ میلادی باشیم.
فید جای خود را به اصلاحات انسانی میدهد. با بازگشت دبیران انسانی به میدان، الگوریتمها در سال ۲۰۲۰ محو خواهند شد. این ادیتورهای انسانی همین حالا مشغول کار روی تب اخبار فیسبوک و اپل نیوز هستند و تیمهایی هم برای انجام همین وظیفه در توییتر و اسنپ شکل گرفته است. حتی گوگل هم شروع به اهمیت دادن به کیفیت گزارشهای نمایش داده شده در بخش اخبار خود کرده است. تمام این تغییرات خوشایند خواهد بود، حتی اگر فیدها همچنان اهمیت بیشتری برای عموم مردم داشته باشند.
شبکه اجتماعی بزرگ بعدی ایمیل است. خبرنامهها در واقع وبسایتهای جدید هستند و باید منتظر بهبودهایی جالب در آنها باشیم. پیشبینی میشود که ظهور خبرنامهها -و در حالت کلیتر مدیومهای مبتنی بر اشتراک- عاملی خواهد بود که تفاوت میان افرادی که پول میپردازند و افرادی که تبلیغ میبینند را مشخص خواهد کرد.
یک اپلیکیشن دیپفیک در آمریکا جا خواهد افتاد. بن کانینگهام (کارمند پیشین فیسبوک) پیشبینی میکند که برخی اپلیکیشنهای ادیت ویدیوی مبتنی بر هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۰ به عمومیت خواهند رسید و قابلیتهای آن در نهایت راه خود را به دوربین اینستاگرام باز خواهند کرد.
اسپلینترنت عملی میشود. شاید باورش سخت باشد، اما اینترنت به سرعت در حال تقسیمبندی شدن است. در حال حاضر اینترنت آمریکا را داریم، اینترنت اروپا را داریم، روسیه هم اینترنت خودش را دارد، ما هم … و این قضیه قرار است ادامه پیدا کند. پیشبینی میشود این ترند در سال ۲۰۲۰ ادامه بیابد و پتانسیلهای احتمالی تمام شبکههای اجتماعی را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد.
دیسکورد محبوبیت عمومی مییابد. این شبکه چت صوتی برای گیمرها همین حالا محبوبیتی قابل توجه میان جوانان یافته و ژورنالیستها هم دائماً رد گنگهای مجرمانه را در این پلتفرم میزنند. در حال حاضر پیشبینی میشود که دیسکورد سال ۲۰۲۰ بزرگی داشته باشد و در کنار کاهش محبوبیت شبکههای اجتماعی، جای پای خود را محکمتر کند.
آکیلس بالاخره پا میگیرد، البته به لطف توییچ. استریمرها به سمت دریای بیکران واقعیت مجازی متمایل خواهند شد؛ حوزهای که تا حد زیادی تحت سلطه هدست آکیلس کوئست فیسبوک درآمده. استریمرها به جلب نظر مشتریان کمک خواهند کرد و آن مشتریان کوئست میخرند تا ببینند ماجرای واقعیت مجازی چیست. البته این پیشبینی شاید چند سالی بیشتر طول بکشد تا محقق شود.
دغدغه حریم شخصی بعدی، اطلاعات لوکیشن خواهد بود. با توجه مضاعفی که اکنون به راهکارهای نظارت جمعی تعبیه شده در موبایلهایمان به وجود آمده، انتظار میرود اطلاعات لوکیشن موضوعی باشد که در آینده فکر و ذکر رگولاتوریها را درگیر خود خواهد کرد.
تیکتاک رقابتی جدی را تجربه خواهد کرد. با محبوبیت عجیب تیکتاک، پیشبینی میکنیم که اپلیکیشنهای مشابه با قابلیت ساخت ویدیوهای کوتاه مجدداً روی بورس بیایند و دو اپ Byte و Firework اصلیترین گزینهها به نظر میرسند.
اسلک به هدفی برای سرمایهگذاران استقراضی تبدیل میشود و روی رویکردهای تجاری تاثیر میگذارد. به نظر میرسد که بعد از خجالتزده شدن برخی مدیران کمپانیها به خاطر عمومی شدن پیامهایشان در این پلتفرم، سازمانها رویکرد خود در استفاده از این پیامرسان را تغییر دهند یا اصلاً به استفاده از پلتفرمهای متفاوت روی بیاورند.
لیبرا شکست میخورد. پروژه ارز مجازی فیسبوک در سال ۲۰۱۹ نتوانست کاری از پیش ببرد و دلایل این اتفاق بیشمارند. رگولاتوریها از این ارز مجازی متنفرند، شرکا دائماً از ادامه پروژه پا پس میکشند و فیسبوک هم احتمالاً از جایی به بعد مهمات خود را برای مبارزه با دولت در میدانی دیگر ذخیره کند.
علامتهای سوال. آیا رگولاتوریها به ستیز با فیسبوک و گوگل ادامه خواهند داد؟ آیا دغدغههای مرتبط با حریم شخصی کاربران در نهایت میتواند تغییری معنادار در شبکه های اجتماعی به وجود آورد؟ آیا هیئت نظارت فیسبوک میتواند یک سیستم عادلانه واقعی برای این شبکه اجتماعی فراهم آورد؟ آیا Libra بالاخره عرضه میشود؟ آیا پلتفرمها در مقابل چالشهایی که هنگام انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به وجود میآیند مقاومت خواهند کرد؟ و اینکه چه چالشهای جدیدی که هیچکس به آنها فکر نمیکند ظهور خواهند کرد و ما را غافلگیر؟
اینها سوالاتی هستند که بیشتر از اینکه بتوان نظری قاطع در موردشان داد، باید برایشان سکه انداخت. فقط باید به بهترین اتفاقات امیدوار باشیم.