داتیکا- بسیاری از والدین عادت دارند تا عکس‌های فرزندانشان را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند ولی به ندرت پیش می‌اید که به احساسات و رضایت کودکان در این مورد توجه کنند. علاوه بر این، کودکان نیز از والدینشان یاد می‌گیرند که می‌توانند مشابه آن‌ها عکس‌های دیگران را بدون اجازه منتشر کنند. عکس‌هایی از بزرگترها در وضعیت‌های نامناسب که برای کودکان تنها معنی بامزه بودن را تداعی می‌کند.
جنیفر سیگر، روان‌شناسی در فلوریدا معتقد است که کودکان و نوجوانان نمی‌توانند بین تمایل به دیده شدن و درک تاثیر رفتارهایشان به راحتی تصمیم بگیرند. آن‌ها نمی‌دانند چگونه بینِ کاری که می‌دانند باید انجام دهند و کاری که گمان می‌کنند دوستانشان از آن‌ها می‌خواهند انتخاب کنند. به عنوان مثال انواع اشتراک‌گذاری‌های الکترونیکی، و یا ایموجی‌ها و استیکرهای غیراخلاقی و نامناسب.
بیشتر نوجوانان امروزی، در دوران قبل از رشد شبکه‌های اجتماعی به دنیا آمده‌اند. در واقع زمانی که آن‌ها پا به پیش‌دبستانی گذاشتند اکثر والدینشان برای خود یک حساب فیس‌بوک داشتند. بسیاری از این والدین که تازه با دنیای شبکه‌های اجتماعی آشنا شده بودند، شروع کردند به اینکه با شور و هیجان، ماجراهای شخصی و خجالت‌آورِ کودکانشان را به‌اشتراک بگذارند.
این در حالی است که به گفت متخصصان امر، کودکان از رفتار والدین الگو می‌گیرند. وقتی والدین مدام جزئیات زندگی شخصی کودکان را به‌اشتراک می‌گذارند، کودکان نیز به نوبه‌ی خود به کارشان توجه ویژه‌ای می‌کنند. در حقیقت کودکان همواره در حال جذب پیام‌های مختلف از منابع گوناگونی چون والدین هستند. آن‌ها آن چه را که از رفتار والدین خود مشاهده می‌کنند را در سنین بلوغ و بزرگ‌سالی تقلید می‌کنند. این احتمال وجود دارد که رفتار والدین در شبکه‌های اجتماعی به کودکان آموخته باشد که به‌اشتراک‌گذاری عکس‌ها و ماجراهای خصوصی فردی دیگر، کاری بلامانع و حتی پسندیده است و ان‌ها مجازند تا ان را تکرار کنند.
بدیهی است که والدین قادرند تا به فرزندان خود در این باره کمک کنند تا بهتر اثرات به اشتراک‌گذاری آنلاینِ بدون رضایت را درک کنند، حتی اگر خود در گذشته درباره‌ی فرزندانشان مرتکب چنین رفتارهایی شده باشند. یکی از راه‌های تاثیرگذار برای این کار، دادن فرصتی به کودکان بزرگ‌تر است تا پست‌هایی که باعث سرافکندگی یا شرم می‌شوند را پاک کنند. پیش از به‌اشتراک‌گذاری پست‌های آینده درباره‌ی کودکان، جایز است که والدین از فرزندان خود اجازه بگیرند. این کار به نوجوانان این فرصت را می‌دهد تا اهمیت کنترل کردن اثرات دیجیتال را بهتر درک کنند. چیزی که به‌نوبه‌ی خود به نوجوانان کمک می‌کند تا بفهمند چرا ضروری است که آن‌ها نیز، پیش از اضافه کردن دیگران به فعالیتهای دیجیتال خود، رضایت آن‌ها را به دست آورند.
حقیقت این است که ما در حال ساخت اجتماعاتی هستیم که زندگی ما را ازطریق شبکه‌های اجتماعی گسترش می‌دهد. بنابراین در حین اینکه مشغول بررسی موضوعات مرتبط به نقض حریم خصوصی و به نمایش گذاشتن آنلاین زندگی خود هستیم، خوب است که در عادات و شیوه‌های رفتاری خود بار دیگر فکر کرده و پیام بهتری را به کودکان منتقل کنیم. به این معنی که به کودکانمان اهمیت رضایت گرفتن از دیگران را آموزش دهیم و به آن‌ها کمک کنیم تا شهروند آنلاین مسئولیت‌پذیرتری باشند.
