کیست که عبرت گیرد

نویسنده: فردین علیخواه

امروز مجلس «انقلابی» به طرح به گفته خودشان «صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی» رأی داد. از نظر مجلس «انقلابی» حقوق کاربران فضای مجازی، مهم تر از «حقوق کارگران/تشنگان/کولبران فضای واقعی» است که این روزها بینوا گشته اند بینوا.

در سال 1373 نمایندگان مجلس« انقلابی» آن دوران «قانون ممنوعیت بکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره» را تصویب کردند. احتمالا اگر آن نمایندگان امروزۀ روز می خواستند آن قانون را تصویب کنند نام لطیف تری روی آن می گذاشتند و کلمه ممنوعیت را بکار نمی بردند هر چند در عمل می خواستند همان کار را بکنند. مثلا می نوشتند: « قانون صیانت از حقوق بینندگان رسانه های تصویری».

بگذریم. این قانون همچنان پابرجا و قابل اجراست و طبق یکی از بندهای آن: «واردکنندگان، تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان تجهیزات دریافت از ماهواره علاوه بر ضبط و مصادره اموال مکشوفه توسط دادگاه‌ها به ‌مجازات ده تا یکصد میلیون ریال محکوم می‌شوند. همچنین استفاده‌کنندگان از تجهیزات دریافت از ماهواره علاوه بر ضبط و مصادره اموال مکشوفه به مجازات نقدی از یک میلیون تا سه میلیون ریال ‌محکوم می‌گردند. حمل، نگهداری، نصب و تعمیر تجهیزات دریافت از ماهواره ممنوع و مرتکبین به مجازات نقدی از یک تا پنج میلیون ریال محکوم‌ می‌گردند». در آن زمان یکی از نمایندگان مجلس، ماهواره را « علمک شیطان» دانسته بود. پس از تصویب این قانون در سال 1373، دیگر هیچ کدام از ایرانیان دستگاه گیرنده ماهواره نخرید و مشکل ماهواره به راحتی حل شد!!!

حدود یک دهه قبل تر از قانون ممنوعیت ماهواره، ممنوعیت خرید، فروش، و داشتن دستگاه ویدئو به تصویب نمایندگان «انقلابی» آن دوران رسیده بود. پس از تصویب آن قانون نیز همه ایرانیان حتی یک لحظه هم به دستگاه ویدئو فکر نکردند!!! چون به صلاحدید تصویب کنندگان اعتماد کامل داشتند. مشکل ویدئو هم به آسانی آب خوردن حل شد!!!

شبکه اجتماعی تلگرام و توئیتر هم در سال های قبل مسدود و ممنوع شدند. پس از ممنوعیت، هیچ ایرانی به سراغ این شبکه های اجتماعی نرفت. مشکل عضویت ایرانیان در شبکه های اجتماعی خارجی خیلی آسان حل شد!!!

همین چند سال قبل کتاب های یووال نوح هراری که انسان خردمند را نوشته بود ممنوع شد. پس از آن هیچ ایرانیِ کتاب او را نخرید و آنهایی که داشتند هم کتاب او را دور انداختند. خیلی پیش تر از هراری، کتاب های صادق هدایت هم ممنوع شده بود. پس از ممنوعیت کتاب های صادق هدایت، هیچ ایرانی کتاب او را نخواند و حالا هیچ کس اصلا نمی داند که صادق هدایت کیست. چون به تشخیص و صلاحدید تصویب کنندگان اعتماد دارند. مشکل خواندن کتب ممنوعه هم به آسانی حل شد!!!

در نهایت آنکه، با اهداف و مقاصدی یکسان، در سال 1373 کلمۀ ممنوعیت و در سال 1400 کلمه صیانت بکار می رود. تغییر از کلمه «ممنوعیت» به کلمه «صیانت» پیشرفت خوبی برای 27 سال است!

تاریخ معاصر ایران چقدر حرف برای گفتن دارد…کیست که عبرت گیرد.

مطالب مرتبط

آخرین مطالب : اخبار عمومی،راهبرد

آخرین اخبار

فهرست
خروج از نسخه موبایل