داتیکا: وسیله ای کوچک که در جیب جا می گیرد و قابل حمل است، کاربردهای بسیاری دارد و با آن می توان همواره در دسترس بود و ارتباطات خود را حفظ کرد. این وسیله کوچک اما کاربردی این روزها همه جا یافت می شود و پیر و جوان، کودک و بزرگسال همواره در حال استفاده از آن هستند.درواقع این وسیله به عنوان یک ابزار شخصی مهم و پرکاربرد وارد زندگی آدم ها شده است و حالا جدایی از آن به نوعی غیر ممکن است.حدس زدن نام این وسیله سخت نیست.با درنگی کوتاه می توان فهمید که صحبت از موبایل یا همان تلفن همراه خودمان است.
به گزارش داتیکا، هر گاه ابزاری در میان جامعه انسانی همه گیر می شود، آنگاه است که نقد و بررسی سود و زیان آن نیز همه گیر می شود. تلفن همراه هم از این قاعده مستثنی نیست. بسیاری از مضرات آن برای کودکان و نوجوانان می گویند و بسیاری هم از توانمندی آن برای آموزش این گروه سنی.عده زیادی آن تلفن همراه را ابزاری می دانند که انسان ها را از زندگی واقعی دور کرده و به ارتباط از راه دور عادت داده و عده زیادی هم مخالف این نظرند و معتقدند موبایل دوری راه و سختی دیدار را آسان کرده و دلتنگی ها را از بین می برد.
در هر حال هر چه که هست این روزها همه سرگرم گوشی های هوشمند خود هستند و یا از ارتباطات تلفنی و پیامکی استفاده می کنند و یا به مدد اینترنت در صفحات مجازی قدم می زنند و با بازی های آنلاین و آفلاین سرگرمند. در این میان علاقه بیش از حد کودکان به موبایل و تبلت، نگرانی هایی را برای والدین به وجود آورده است.
اما و اگرها درباره مضرات تلفن عمراه برای کودکان
بسیاری از روانشناسان معتقدند که استفاده بی‌رویه از گوشی موبایل اعتمادبه‌نفس کودکان را پایین برده و برقراری ارتباط با دیگران را ضعیف می‌کند. در چنین شرایطی کودک نمی‌تواند یاد بگیرد چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند چراکه وارد دنیای دیگری شده که یا فضای مجازی است و یا دنیای بازی‌های الکترونیکی و از دنیای واقعی دوراست.به این تریب کودک منزوی، مضطرب و افسرده خواهد شد.
از سوی دیگر، منقدان استفاده کودکان از موبایل معتقدند، از مهم‌ترین مشکلاتی که در روند رشد تکنولوژی و ورود کودکان به دنیای موبایل به وجود می‌آید، آسیب‌های جسمانی است. به‌جهت بعد جسمانی، می‌توان به خطر سیگنال‌های موبایل برای بدن، افزایش احتمال چاقی و مشکل بینایی اعم از تاری و نزدیک‌بینی اشاره کرد.
از سوی دیگربه تازگی اعلام شده است که دو استاد روانشناسی با بررسی حدود ۴۰ مقاله در مورد رابطه بین استفاده از موبایل و شبکه های اجتماعی با افسردگی و اضطراب، به این نتیجه رسیدند که این رابطه ناچیز و متناقض است. تحقیقات دانشگاه های کمبریج و استنفورد نیز به نتیجه مشابه منتهی شده اند.
بر اساس مقالات فوق نگرانی پیرامون استفاده از تلفن همراه در نوجوانان بی پایه و اساس است و با اینکه ورزش کردن و تعاملات اجتماعی رو در رو باید در زندگی روزمره گنجانده شوند، ولی مدت زمان خیره شدن به نمایشگر گوشی تأثیر چندانی روی مشکلات روحی نداشته و مطالعه جدیدی که در این رابطه انجام شده از احتمال مفید بودن آن خبر می دهد.
این در حالی است که سازمان جهانی بهداشت سال گذشته میلادی اعلام کرده بود، کودکان زیر یک سال نباید به صفحه نمایش دستگاه های دیجیتال نگاه کنند و کودکان ۲ تا ۴ سال نیز نباید روزانه بیش از یک ساعت به طور مداوم به نمایشگر خیره شوند.
به این ترتیب حتی در محافل علمی نیز، تفاهمی در مورد مضر بودن یا نبودن تلفن همراه وجود ندارد.
آنچه مسلم است، امروزه باوجود برنامه‌ها و بازی‌های سرگرم‌کننده و نصب آن‌ها بر روی گوشی موبایل یا تبلت، اینکه بخواهیم کودکان را به طور کامل از موبایل دور کنیم بسیارسخت و یا نشدنی است. بنابراین مهم زمان و کیفیت استفاده از این وسیله است. بی شک اگر هم این وسیله مشکل ساز باشد، استفاده از آن‌ها در یک زمان محدود برای سرگرمی، آن‌هم بنا به سن کودک مشکلی ایجاد نمی‌کند. مشکل اساسی زمانی ایجاد می‌شود که کودک و نوجوان به فضای مجازی و اینترنت دسترسی بی رویه داشته باشند و بدون هیچ برنامه و نظارتی به بازی‌های الکترونیکی وابسته شوند.
