روزنامه‌نگاری صلح تلاش می‌کند تا واقعیت‌های چندجانبه را بیان کند و متنوعیت و نظرات مختلف را در گزارش‌ها و تحلیل‌ها در نظر بگیرد. کانون اصلی این رویکرد ، توجه به جنبش‌ها و گروه‌های مدنی صلح‌طلب، تأکید بر جنبه‌های ساختنی و حل‌محور منازعات، انتقاد از استفاده از زبان جنگ و تحریم‌ها، و تأکید بر تأثیرات اجتماعی و انسانی منازعات با استفاده از رسانه های خبری می باشد.
در روزنامه‌نگاری صلح، هدف اصلی این است که به جای ایجاد تفاوت‌ها و تنش‌ها، مخاطبان را به فکر و تفکر صلح‌آمیز و حل مسئله بیندازد و آنها را به خودآگاهی و مشارکت در فرایندهای صلح و تعاملات سازنده تشویق کند.
روزنامه‌نگاری صلح هرچند که یک رویکرد ارزشمند است، با برخی چالش‌ها و محدودیت‌ها همراه است. در زیر به برخی از این چالش‌ها اشاره می‌کنم:
1. فشارهای تجاری: رسانه‌ها برای بقا و رقابت در بازار، معمولاً نیازمند جذب توجه و افزایش تیراژ هستند. این ممکن است منجر به تمرکز بیشتر بر خبرهای تحریک‌آمیز، خشونت‌آمیز و جنگ‌آمیز شود تا گزارش‌های صلح‌آمیز و سازنده. در نتیجه، روزنامه‌نگاران صلح‌طلب در برخورد با این فشارها و تعادل میان محتوای صلح‌آمیز و جذابیت تجاری چالش دارند.
2. محدودیت‌های قانونی: در برخی کشورها، قوانین و مقررات ممکن است مانع از انتشار گزارش‌های صلح‌طلبانه شوند. تحریم‌ها و محدودیت‌های حقوقی می‌تواند به روزنامه‌نگاران صلح‌طلبانه در انتشار محتواهای خاصی مانند آراء منتقدانه نسبت به دولت یا گزارش‌های درباره منازعات قدرتمندان موجود تحت فشار قرار دهد.
3. بایاس رسانه‌ای: روزنامه‌نگاری صلح باید با بایاس‌های موجود در رسانه‌ها مقابله کند. انتخاب موضوعاتی که تمایل به گزارش آنها به سمت صلح‌آمیزی دارند، نیازمند دقت و توجه به تعادل در تحریر است. همچنین، تشخیص و انتشار اطلاعات صحیح و دقیق برای جلوگیری از انتشار شایعات و اطلاعات نادرست نیز چالشی است.
4. عدم تعامل: روزنامه‌نگاران صلح‌طلب ممکن است با مشکل عدم تعامل با طرف‌های درگیر روبرو شوند. در برخی مواقع، طرف‌های منازعه ممکن است به دلیل اعتماد ناکافی، ترس یا ترجیح برای ارتباط با رسانه‌ها، به اشتراک گذاشتن اطلاعات و نقاط نظر خود را محدود کنند. این می‌تواند مانع از ایجاد تعادل در گزارش‌ها و درک دقیق از طرفین منازعه شود.
با این وجود، روزنامه‌نگاران صلح‌طلب با تکیه بر اصول روزنامه‌نگاری صلح، می‌توانند به تدریج این چالش‌ها را متغلب شده و تأثیر مثبت خود را در رسانه‌ها و جامعه ایجاد کنند. با استفاده از روش‌های متنوعی مانند ایجاد شبکه‌های همکاری با سازمان‌های صلح، آموزش روزنامه‌نگاران در زمینه روزنامه‌نگاری صلح، استفاده از زبان سازنده و حل‌محور در گزارش‌ها، و ایجاد فضایی برای دیالوگ و تعامل در رسانه‌ها، می‌توان به سوی روزنامه‌نگاری صلح‌طلبانه پیش رفت.
در نهایت، روزنامه‌نگاری صلح نیازمند تلاش و تعهد رسانه‌ها، روزنامه‌نگاران و جامعه است. با افزایش آگاهی و تأکید بر اهمیت گزارش‌های صلح‌طلبانه و سازنده، می‌توان به تدریج این رویکرد را در رسانه‌ها به عنوان یک عنصر اساسی اجتماعی و فرهنگی ترویج داد.
